Ik ben gestart door onderzoek te doen naar de letter, de ontwerper, geschiedenis en de toepassing (september 2021). Het font is ontworpen om te gebruiken bij het drukken van telefoonboeken. Dit uitgangspunt wilde ik proberen analoog na te bootsen. Vanuit hier ben ik mijn experimenten gestart, maar al snel bleek dat het niet haalbaar was om de inktvallen mooi dicht te laten vloeien. De afdrukken werden veel te vet en daardoor niet meer strak, het dichtlopen van de inktvallen gebeurde nog steeds maar minimaal.
De met de hand gegutste lino sneden verloren natuurlijk details, dus besloot ik dit stukje digitaal aan te pakken: met de laser “stempels” creëren. Wat had ik dit onderschat: voor een lino plaat van 30x40cm was de laser zo’n 7 uur bezig. Vergat ik de eerste keer ook nog dat het in spiegelbeeld moest, als ik de letters daarna leesbaar wilde drukken. Ik heb hier wel ontzettend veel van geleerd! Zowel technische skills van het laseren als het hele proces op zichzelf.
Ik heb geëxperimenteerd met meerdere materialen “stempels” maar ik heb gekozen voor drie soorten linoleum en triplexhout. Daarnaast heb ik ook gebruik van vijf papiersoorten die verschillen in kleur en gewicht. Ook heb ik witte en zwarte drukinkt gebruikt en er zit nog verschil tussen de drukpers bij de grafiekwerkplaats of de lepel en andere gewichten toen ik thuis (door sluiting van de school en werkplaatsen) verder aan de slag ging.
Al met al dus veel verschillende materialen, technieken en invalshoeken. Waaruit ook weer verschillende leerzame conclusies uit te trekken zijn. Zoals bijvoorbeeld dat hout veel meer inkt nodig heeft om een volle druk mee te maken, maar de nerven wel weer een mooi beeld geven. De zachte lino werkt voor het drukken het beste, waar de harde lino te inkt niet zo goed vast houdt.
Ik heb geprobeerd om elke afdruk zo verschillend mogelijk te maken. Van de letters weer een nieuwe, interessante, vorm te maken. En de charme van Bell Centennial eruit te laten springen door de letters zo te vergroten dat juist de inktvallen en de mooie lettervormen zo goed zichtbaar zijn.
Nadat ik alle afdrukken klaar had, ben ik alles gaan kaderen tot a6 formaat. Hiermee kon ik dan weer een nieuw, spannend beeld creëren ten opzichte van de grotere afdrukken. Ik ben het gaan bundelen en heb er zo een afwisselend en spannend boekje van gemaakt. Met alle afdrukken die over waren, heb ik een proces boekje gemaakt.
Ik heb ontzettend veel geleerd van dit project. Mijn uitgangspunt was: loslaten en zien waar we eindigen. Ik wilde het proces niet te veel sturen en heb dus ontzettend veel tijd zitten in het maken van de “stempels” en vervolgens deze meerdere malen op verschillende manier te drukken. Ik ben ontzettend tevreden met dit creatieve, analoge werk en wil dit vasthouden voor de volgende projecten die nog allemaal gaan komen!